Στις 11 Φεβρουαρίου 2025, είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε στο σχολείο μας την κυρία Άννα Μαρία Ανδρονίκου από το Καραϊσκάκειο Ίδρυμα, η οποία ενημέρωσε τους μαθητές/τριες της Γ’ Λυκείου για τη σημασία της δωρεάς μυελού των οστών. Στη συνάντηση αυτή, μας παρότρυνε να εγγραφούμε και να συμπληρώσουμε τις απαραίτητες αιτήσεις για να γίνουμε δότες, προσφέροντας έτσι ελπίδα και ζωή σε ανθρώπους που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Η κ. Ανδρονίκου μας μίλησε για το όραμα του Καραϊσκάκειου Ιδρύματος, που είναι η δημιουργία ενός κόσμου χωρίς λευχαιμία, συνδυάζοντας τον εθελοντισμό με εξειδικευμένη επιστημονική υποστήριξη. Μέσα από τη διάλεξή της, μάθαμε τι είναι η λευχαιμία, πώς λειτουργεί η μεταμόσχευση μυελού των οστών, ποιες κατηγορίες ασθενών έχουν ανάγκη από μια τέτοια μεταμόσχευση, αλλά και ποιες είναι οι πιθανότητες εύρεσης συμβατού δότη. Επίσης, μας έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για το ίδιο το Καραϊσκάκειο Ίδρυμα, το οποίο είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, αρχικά συσταθείς με κύριο στόχο την οργάνωση και διαχείριση ενός αρχείου δοτών μυελού των οστών. Η παρουσία της στο σχολείο μας, μάς ευαισθητοποίησε βαθιά, αναδεικνύοντας τη σημασία του εθελοντισμού και της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο, ενώ μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι μια απλή μας πράξη μπορεί να σώσει μια ζωή.
Η σημερινή επίσκεψη ήταν μια υπενθύμιση ότι η προσφορά και η αλληλεγγύη μπορούν πραγματικά να αλλάξουν ζωές. Το να γίνουμε δότες μυελού των οστών είναι μια απλή πράξη, αλλά για κάποιον που παλεύει με μια σοβαρή ασθένεια, μπορεί να είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου. Ας μην ξεχνάμε ότι ο εθελοντισμός είναι δύναμη, και η αγάπη προς τον συνάνθρωπο είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μπορούμε να προσφέρουμε. Εάν ο καθένας από εμάς κάνει ένα μικρό βήμα προς την κατεύθυνση της βοήθειας, ο κόσμος μας θα γίνει ένα καλύτερο και πιο φωτεινό μέρος.
Προσφέροντας λίγα λεπτά από τον χρόνο μας και γινόμενοι δότες μυελού των οστών, χαρίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία ζωής σε έναν άνθρωπο που πραγματικά το έχει ανάγκη.
Ας γίνουμε λοιπόν όλοι κρίκος σε αυτή την αλυσίδα ζωής, γιατί σήμερα μπορεί να σώσουμε εμείς κάποιον, αλλά αύριο μπορεί να είμαστε εμείς αυτοί που θα χρειαστούμε βοήθεια.
 |
 |
 |